- sonbeşik
- сущ. последыш (последний ребёнок в семье)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sonbeşik
Смотреть что такое "sonbeşik" в других словарях:
sonbeşik — is. Sonuncu, axırıncı uşaq, övlad. Ailənin sonbeşiyi. – Tükəzban ilk və sonbeşiyi olan Qüdrəti min əziyyətlə boya başa çatdırdığından onun üstündə, öz təbirincə, nanə yarpağı kimi əsirdi. M. Hüs.. Ulduz ailədə sonbeşik idi. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərəzən — I (Ordubad) gec. – Bı il pambıx ərəzən əkilib ◊ Ərəzən düşmək (Şahbuz) – vaxtından gec yetişmək. – Pambıx ərəzən düşdü; – Bı il tut ərəzən düşdü II (Culfa) sonbeşik, axırıncı övlad. – Ərəzən oğlum qırıx yaşındadı III (Culfa) vaxtından əvvəl,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yuvadibi — (Ağdaş) sonbeşik. – Bu qız yuvadibidi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
variyyat — is. Mal, dövlət, var. Molla sonbeşik Salehdən bəri başdan xeyli variyyat qoparıb evinə yolladı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
